Dit jaar bestaat Erasmus+ 35 jaar. We staan daar graag bij stil met een serie portretten van personen die op de een of andere manier betrokken zijn bij ons programma. Wat zijn hun ervaringen? Wat heeft het gebracht? Op welke manier heeft Erasmus+ bijgedragen? En waar hoop je over 35 jaar te zijn? We vragen het Salim Belmoussa, student aan de Erasmus Universiteit Rotterdam en VU Amsterdam.

Wat heb je gedaan?

Vanuit mijn studie Rechtsgeleerdheid ben ik via Erasmus+ naar Rome gegaan voor een semester van drieënhalve maand aan LUISS. Ik stond altijd open voor het buitenland. In mijn tweede jaar kreeg ik een mail over de minor, en dat ik die in Nederland of in het buitenland kon volgen. Zo is het idee ontstaan. Ik ben gaan googelen en zo kwam ik op Erasmus+. Vervolgens heb ik een voorstel gedaan op de universiteit.

Hoe heb je het ervaren?

De tijd in Rome was superleuk en ik heb daar veel ervaring kunnen opdoen. Het was een hele andere omgeving en een ander milieu, met interessante vakken aan een universiteit die bekendstaat om innovatie. Die kennis kan ik nu goed gebruiken. Het was fijn om daar zelfstandig te studeren, ondanks mijn beperking. Ik heb een progressieve spierziekte en het leek een hele uitdaging met mijn beperking, maar het ging vrij gemakkelijk toen de juiste mensen aan tafel zaten. Mensen die er meer van weten, zoals medewerkers van Team Studeren Met een Functiebeperking en International Office.

Van tevoren moest ik vooral goed kijken naar wat ik in het dagelijks leven nodig heb. Met een aantal voorzieningen in het appartement en een verzorgende kon ik gaan. Dat hebben we allemaal van tevoren geregeld, maar bij aankomst kwam ik voor nieuwe uitdagingen te staan. Zo moest ik enkele treden op om op de binnenplaats van mijn appartementencomplex te komen. Met een grote houten plank was dat probleem gelukkig snel opgelost.

Ik vond het interessant om te merken hoe ze in Italië omgaan met beperkingen. In Nederland moet je toegankelijkheid zelf opzoeken, terwijl in Italië iedereen heel behulpzaam is. Op de universiteit kreeg ik begeleiding vanaf de poort tot in het lokaal. Hierdoor kende ik al snel de meest toegankelijke route. Die actieve behulpzaamheid was wel prettig, zeker in het buitenland. Het is heel Italiaans dat iets niet helemaal toegankelijk is, maar dat ze snel zorgen dat het toegankelijk wordt. Italianen krijgen minder ondersteuning vanuit de staat en lossen het daardoor eerder zelf op, samen. Ze leunen minder op de overheid.

Wat heb je geleerd?

In Nederland heb ik een goed sociaal vangnet en geen externe zorg nodig. In Italië werd ik wel verzorgd door externe professionals. Dat was een nieuwe ervaring. Ik heb hierdoor geleerd op mijn grenzen te letten en voor mezelf op te komen. Ook leerde ik functioneringsgesprekken voeren en iemand ontslaan als het moet. Organiseren en goed plannen heb ik ook geleerd.

Wat is voor jou de + van Erasmus+?

Erasmus+ is flexibel en kan meegaan in speciale behoeften. Het is echt maatwerk. Erasmus+ gaat niet uit van een vast programma voor bepaalde personen waar je in moet passen, maar biedt veel vrijheid. Juist omdat er geen vaste lijnen zijn.

Hoe gaat het zijn over 35 jaar?

Ik verwacht dat landsgrenzen verder vervagen en dat je dan misschien in een half uur naar Rome kunt reizen. Je kunt er dan iedere dag naartoe voor een college op de universiteit. Veel mensen vinden het prima om digitaal te leren, maar veel mensen vinden fysiek onderwijs prettiger. Ze hebben e-books, maar lezen ook graag op papier.

Als je zo snel in Rome of Parijs kunt zijn, kun je eenvoudig aan verschillende universiteiten studeren. Zelf doe ik dat nu al in Nederland. Ik studeer Rechtsgeleerdheid aan de Erasmus Universiteit in Rotterdam en Religie & theologie aan de VU in Amsterdam. Op de VU begin ik binnenkort ook aan de masteropleiding International Technology Law. De mogelijkheden om zo te studeren zijn er in Nederland. Het zou goed zijn als het over 35 jaar ook zo is in Europa.

Waar hoop jij over 35 jaar te zijn?

Ik zou het leuk vinden om later voor een bepaalde tijd te emigreren. Ik heb altijd brede interesses gehad in andere culturen, gemeenschappen en landen. Verder hoop ik over 35 jaar vooral maatschappelijk van nut te zijn en iets te kunnen bijdragen. Waaraan weet ik nog niet. Uitdagingen veranderen constant. Je lost ze op en er komen weer nieuwe.

Heb je tips voor anderen?

Laat je niet tegenhouden en ga ervoor. Regel van tevoren wat je kunt, maar bedenk dat je ook veel ter plekke kunt oplossen. Het belangrijkste: ga naar het buitenland voor een nieuwe ervaring. Hoe verder weg, hoe beter. In Zuid-Europa kijken ze heel anders tegen dingen aan dan in Nederland. Zo vroeg iemand in Italië aan mij waarom Nederlanders hun haar nooit verzorgen. Dat viel hem op bij het zien van het Nederlandse achtuurjournaal. Daar had ik nooit bij stilgestaan. Het is interessant om zulke verschillen te zien.

Laat je niet tegenhouden en ga naar het buitenland voor een nieuwe ervaring. Salim Belmoussa