Dit jaar bestaat Erasmus+ 35 jaar. We staan daar graag bij stil met een serie portretten van personen die op de een of andere manier betrokken zijn bij ons programma. Wat zijn hun ervaringen? Wat heeft het gebracht? Op welke manier heeft Erasmus+ bijgedragen? En waar hoop je over 35 jaar te zijn? We vragen het Marja Tuijnder, docent Interieuradvisering bij het HMC (Hout- en Meubileringscollege).

Wat doen jullie precies?

Bij het HMC leiden we studenten op tot creatieve vakmensen. Het vak van meubelmaker of interieurontwerper is de laatste tien jaar enorm veranderd. Internationalisering is ook een steeds belangrijker thema en we werken geregeld mee aan Europese projecten. Onze studenten kunnen met Erasmus+ stagelopen in het buitenland en docenten kunnen hiermee op onderwijsstage of stage in de branche, afhankelijk van de leerdoelen.

Wat heb jij gedaan?

Recent zijn we met een groep collega’s uit Amsterdam en Rotterdam op reis geweest naar Zweden, georganiseerd door een docent Nederlands met internationalisering in het takenpakket. We moesten motiveren waarom we mee wilden en leerdoelen formuleren. Dat was voor mij duidelijk. Een van mijn taken is het bijhouden van trends en innovatie in de interieurbranche. Het ging tijdens de reis onder meer over trends in de interieurbranche in Zweden en hoe scholen daarmee omgaan. We zijn onder meer op bezoek geweest bij Ikea.

Hoe zijn de ervaringen?

Binnen de branche is Ikea een best practice. Het bedrijf is wereldwijd bekend en heeft alles goed op orde, qua service en klantgerichtheud maar ook assortiment en visie op duurzaamheid. Daardoor ben ik groot Ikea-fan. Mijn hart ging direct sneller kloppen van de kans om op het hoofdkantoor een rondleiding te krijgen. Ikea is geen trendsetter maar een trendvolger. Dat is een bewuste keuze. Ze doen aan democratisch design en stellen patenten beschikbaar voor iedereen, zodat niet alleen de elite kan profiteren van innovaties.

Op de universiteit in Stockholm hebben we ook een heel gesprek gevoerd over levensstijl. Mensen zien meubels als consumptiegoederen. De mind set moet veranderen, van niet almaar willen kopen maar meer voor kwaliteit gaan. Het is interessant om hierover van gedachten te wisselen met iemand in een ander land. We hebben dezelfde vraagstukken.

Binnenkort komt er een vervolg voor mij: een docentenstage van een week bij Ikea. Op het hoofdkantoor werkt één Nederlander, die bij ons is afgestudeerd. Ik ga met hem meelopen. Hij ontwerpt een kast en samen gaan we bedenken bij welke doelgroepen de kast past en hoe ze die gaan gebruiken. Alles wat ik daar leer, kan ik daarna meenemen in de lessen.

Wat is voor jou de + van Erasmus+?

Door Erasmus+ zijn er de mogelijkheden. We zouden dit nooit kunnen organiseren als Erasmus+ er niet was. Financieel, maar door Erasmus+ hebben we ook een werkgroep internationalisering. Als docent ga je snel op in de dagelijkse praktijk. Je hebt dan geen tijd en ruimte om uit te zoeken wat er allemaal kan. Nu wordt het serieus opgepakt en praktisch mogelijk gemaakt.

De meerwaarde van het programma is dat je niet alleen door de dagelijkse beslommeringen wordt opgeslokt, maar dat je over de eigen horizon heen kijkt. Het maakt je blik veel breder. Ook studenten doen met Erasmus+ mooie internationale ervaringen op. Sommigen vinden het spannend omdat alles in het Engels is, maar ze helpen elkaar. Met een studentenstage in het buitenland gaan ze een drempel over die best hoog is, maar ze maken stappen in lef en taal.

Hoe gaat het zijn over 35 jaar?

Ik ben wel benieuwd naar de staat van de wereld in die tijd. Of we dan nog vliegen en reizen. Bij Ikea maken ze inspiratiereizen nu vooral per trein. Dat duurt langer dan vliegen, maar in de trein maken ze met wifi een reizende werkplek. Digitalisering neemt een vlucht en dat kan de fysieke ervaring in de toekomst wellicht overnemen. Je mist dan de beleving van er zijn, maar misschien komen mensen vanuit de hele wereld over 35 jaar samen in een virtuele ruimte.

Tijdens corona waren veel lezingen online. Zelf hebben we in 2020 een uitwisseling gehad met een interieuropleiding in Engeland en dat ging via Teams. Ik heb toen een lezing gegeven over trends en innovaties. Het was een mooi project waar mooie dingen uit zijn voortgekomen. Natuurlijk is het nooit 100% hetzelfde als fysiek bij elkaar komen, maar binnen de omstandigheden van corona was het heel uniek.

Gisteren heb ik nog zitten videobellen met bedrijven in Spanje en Malta, waar studenten zitten. Ik ben dan blij met de digitale mogelijkheden van nu. Het begon zes jaar geleden met contact via Facebook en nu hebben we een gedeelde online werkomgeving. De studenten zijn ver weg, maar zo voelt het niet. Ik denk dat dit verder ontwikkelt. We zitten nog maar aan het begin van de digitale revolutie.

We zouden dit nooit kunnen organiseren als Erasmus+ er niet was. Marja Tuijnder