Dit jaar bestaat Erasmus+ 35 jaar. We staan daar graag bij stil met een serie portretten van personen die op de een of andere manier betrokken zijn bij ons programma. Wat zijn hun ervaringen? Wat heeft het gebracht? Op welke manier heeft Erasmus+ bijgedragen? En waar hoop je over 35 jaar te zijn? We vragen het Brigitte Visser, directeur bestuursbureau bij onderwijsorganisatie KPOA.

Hoe zijn jullie begonnen met internationalisering?

Internationalisering begon bij ons met een studiereis naar Zweden in 2018. Op dat moment waren we het koersplan van de stichting aan het herschrijven. In de SWOT-analyse kwam naar voren dat het onderwijs aan jonge kinderen heel schools is met weinig spel. Kinderen kunnen heel goed leren door te spelen. We zijn daarom een zoektocht gestart naar hoe we dit beter konden doen.

In Nederland vonden we geen onderzoeken of experts op dat gebied en daarom zijn we over de grens gaan kijken. We kwamen uit bij de universiteit in Göteborg, waar ze veel kennis hebben over play in early childhood education. Met een aantal schoolleiders hebben we toen een bezoek gebracht aan die universiteit en hebben we pre-schools bezocht.

Wanneer zijn jullie bij Erasmus+ gekomen?

Bij de reis naar Zweden waren we nog niet op de hoogte van het bestaan van Erasmus+. Het bezoek aan Göteborg was leuk en interessant voor schoolleiders, maar we zagen dat het nog leuker en interessanter zou zijn voor leerkrachten. Op dat moment vonden we de weg naar Erasmus+ en in 2019 hebben we zo een reis kunnen organiseren voor leerkrachten.

We hebben subsidie aangevraagd en met de universiteit in Göteborg een contract gesloten voor een aantal studiereizen. Toen we hoorden over de Erasmus Accreditatie, hebben we dat ook in gang gezet en we hebben de accreditatie gekregen. Nu willen we meer reizen organiseren voor meer doelgroepen in onze organisatie. Niet om reisjes te maken op kosten van Erasmus+, maar om op die manier bij te dragen aan onze doelstellingen.

Hoe zijn de ervaringen?

Met de reizen halen we niet alleen kennis uit het buitenland. We bevorderen ook de verbondenheid binnen onze stichting. Als je met elkaar op reis gaat, stoppen de gesprekken niet om vijf uur. We zien dat dit goed is voor de verbondenheid tussen scholen. Natuurlijk kun je daarvoor ook met elkaar naar de hei gaan, maar dan mis je de buitenlandse kennis en ervaring.

We willen bovendien dat onze leerlingen wereldburgers worden en daarvoor moeten onze leerkrachten wereldburgers zijn. Met Erasmus+ kunnen ze het ervaren en de opgedane kennis toepassen in het onderwijs. We kunnen wat we ontdekken in het buitenland niet volledig kopiëren, maar we kunnen wel elementen overnemen.

Wat zijn jullie nog meer van plan?

Na spelend leren zijn we verder gegaan met andere herijkte doelen in ons koersplan, waaronder leiderschap en gelijke kansen. We gaan uit van de doelstelling en zoeken daar passende partners bij in andere landen. Bij contactseminars hoor ik mensen soms zeggen dat ze graag een leuke uitwisseling willen. Dat willen wij ook, maar wel vanuit een doel. Niet als schoolreisje.

Leerkrachten komen altijd enthousiast terug. De praktijk van alledag kan dan intens zijn, waardoor alles lijkt weg te zakken. Leerkrachten die naar het buitenland gaan, sluiten zich daarom aan bij een leernetwerk. Daar gaat de kennisdeling verder. Spelend leren is op die manier onderdeel van een professionele leergemeenschap.

Wat is voor jou de + van Erasmus+?

Internationalisering vinden we heel belangrijk. De wereld wordt steeds kleiner en we willen onze leerlingen opvoeden met dat besef. We willen ze een blik op de wereld geven. Via Erasmus+ krijgen onze leerkrachten de kans internationalisering te ervaren. Op iedere school zijn de effecten daarvan fysiek zichtbaar. Zo hebben scholen naar Zweeds voorbeeld de vaste tafeltjes en stoeltjes in de onderbouw weggehaald. Veel van onze scholen hebben nu ook een vaste kring. In de pre-schools in Zweden hebben we gezien dat een vaste kring rust brengt.

De subsidieaanvraag is niet zo moeilijk als je denkt. Het kost zeker tijd maar als je het hebt geregeld, dan is het geregeld. Dan kun je gaan en dat is de moeite van de investering zeker waard. Van mij mag Erasmus+ meer duidelijk maken aan organisaties dat de drempel niet zo hoog is als hij wellicht lijkt.

Hoe gaat het zijn over 35 jaar?

Over 35 jaar werk ik niet meer in het onderwijs, maar ik hoop dat het onderwijsveld de internationale blik aan kinderen blijft geven. Ook hoop ik dat basisschoolleerlingen dan zelf op reis gaan. In het voortgezet onderwijs krijgen leerlingen vaak te maken met internationale uitwisseling, maar in het primair onderwijs is dat nog geen gemeengoed. Ik gun dat alle leerlingen en leerkrachten.

We willen dat onze leerlingen wereldburgers worden en daarvoor moeten onze leerkrachten wereldburgers zijn. Brigitte Visser